ورزش انزلی

نوشتار ورزشی       ورزش انزلی        شناساندن نام آوران        پشتیبان ملوان      رویداد های ورزشی      موشکافی فوتبالی

خـــوش آمدید

به تارنگار ورزش انزلی خوش آمدید.مهرورزی من به ورزش و کاراک ویژه ورزش در زادگاهم بندر انزلی انگیزه بنیادین ساخت این تارنگار شد. از دیدگاه خودم تلاش به پشتیبانی ورزش انزلی را دارم. امیدوارم نوشتارها کارآمد باشد.

۱۳۹۰ مرداد ۵, چهارشنبه

مشت هایی که سالهاست به هدف نمی رسند!

مشت های مردان بزرگ شهر کوچک شمالی ایران سال هاست لرزه بر اندام آسیا نمی اندازد!
آسیا هم دلش برای مشت زنان ملی انزلی تنگ شده!
بوکس ایران مرده بنظر میرسد،چرایش را باید در شهر من پیدا کنید جایی که مشت ها راهشان را گم کردند!
در حالی که در روز های آخرین قبل از انقلاب، پدر بوکس انزلی مظفر مسافری نسل جدید خود را رونمایی می کرد انقلاب شد تا ورزش بوکس به مدت ده سال ممنوع (حرام) شود، نه تنها تماشا کردن ورزش بوکس از تلوزیون ممنوع شد فعالیت کردن در آن نیز گناه و ممنوع شد.
در سال ۱۳۶۸ خورشیدی درست مانند آن قندی که در زمان قاجار باید اول درون چای میزدید تا حلال شود و بعد میل می کردید، بوکس دوباره با احکام فقهی جدید آزاد شد.
همان ده سال کافی بود که مشت زنی از یاد انزلی چیان (پهلوی چیان) برود، هر چند در این بیست و دو سال گهگاه قهرمانانی در سطح کشور پرورش داده شد اما قهرمانی در بوکسی که روز به روز در بوکس اماتوری آسیا پسرفت می کرد،در حد و اندازه نام شهر قهرمان پرور انزلی نبود.
                                               عکس از ارشیو محمد مسافری
 شاید قهرمان پروری مردم انزلی را بتوان با سابقه بیش از بیست سال عضویت مشت زنان انزلی در تیم ملی الف و ب و ارتش در قبل از انقلاب نشان داد، زمانی که حداقل نیمی از اعضای تیم ملی مطعلق به انزلی بود، حتی در سال ۱۳۴۷ خورشیدی از یازده وزن، هشت وزنش با ذخیره ها را انزلی چیان تشکیل می دادند، امثال حسین اغماض، سهراب وکیل منفرد،ایرج سلامی کهن،قاسم سلمسدانی، جبار فعلی، محمد آذزحزین، صداقت کیش ، کریم صمدی و... قسمتی از افتخار آفرینان این شهر برای قهرمانی کشورمان در ادوار مختلف بوکس هستند.
در زمانی که تیم ملی بوکسی وجود هم نداشت امثال جبار صمدی، مظفر مسافری، حمید گیلزاد،نیک باقری و... قهرمانان بوکس ایران بودند.
راه نجات بوکس ایران را در همین شهر باید یافت، جایی که با پتانسیل های گفته شده هیچگونه سرمایه گذاری از سمت مسئولین ورزش کشور پس از شروع مجدد بوکس نشده است، از طرفی نبودن مظفر مسافری مربی تیم ملی که به اعتقاد اهالی این ورزش با یک جلسه تمرین تشخیص می دادشاگردش بوکسور میشود یا نه، کاملاً حس میشود.
اما هنوز هم دیر نیست اگر سرمایه گذاری  صحیح شود کسانی هستند از مکتب آن مرحوم تا بتوانند مشت زنان جدیدی را از انزلی به آسیا نشان دهند.
عکس از ارشیو محمد مسافری

کلام آخر اینکه، بوکس انزلی می تواند حداقل کاری کند که دیگر همچون مسابقات اندونزی بعد از افغانستان در مقام بیستم قرار نگیریم.

سینا