ورزش انزلی

نوشتار ورزشی       ورزش انزلی        شناساندن نام آوران        پشتیبان ملوان      رویداد های ورزشی      موشکافی فوتبالی

خـــوش آمدید

به تارنگار ورزش انزلی خوش آمدید.مهرورزی من به ورزش و کاراک ویژه ورزش در زادگاهم بندر انزلی انگیزه بنیادین ساخت این تارنگار شد. از دیدگاه خودم تلاش به پشتیبانی ورزش انزلی را دارم. امیدوارم نوشتارها کارآمد باشد.

۱۳۹۰ تیر ۱۶, پنجشنبه

تـخریب مکانهای ورزشی

یه روز سرد زمستانی در حالی که بارون داشت نمنمک میبارید سوار قطار شدم تا از لندن به سمت گلاسکو حرکت کنم. زمانی که سوار قطار شدم از خستگی خوابم بردتا موقعی به خودم اومدم که قطار شروع به حرکت کرد من از سرو صدا از خواب بیدار شدم.
عکس از امیر عبدالپناه
قطار در حال حرکت بود منم خستگیم در رفته بود و داشتم به مناظر سر سبزی نگاه میکردم که از دو طرف پنجره قطار میشد دید ، من یاد شمال ایران انداخت و یاد آب و هوا و سر سبزی گیلان زمین.همینطور که جلو میرفتیم من چشمم به یه برکه خورد یاد زادگاهم افتادم شهر زیبای انزلی، برکه تدأعی خاطری بود از تالاب زیبا و بی نظیر انزلی که در حال از بین رفتن است.
به تفاوتها و شباهتها اینجا و آنجا فکر میکردم که یک باره متوجه زمینهای چمن یک دستی شدم که در مسافت طولانی جوونها مشغول بازی فوتبال و ورزش ملی خودشون یعنی راگبی، هاکی، کریکت و گلف بودند. به خودم گفتم: چقدر زمین؟ چقدر ورزشکار؟ بی خود نیست که معروفترین لیگ برتر دنیا رو مال خودشون کردن یکی از بزرگترین منابع درامد براشون به حساب میاد.
تو ذهنم جرقهای زد باز از خودم پرسیدم: انزلی همچنین زمینهایی داره؟ اگه داره پس ورزشکارهاش کجان؟
تو ذهن خودم زمینها رو یکی یکی نام بردم گفتم: زمین شهاب، اون که همش ساختمون شد زمین پاس،هم روش آپارتمان ساختند یه زمینم که سمت طالب آباد بود هر چند نصف خاکی بود نصف چمن اما جمعه صبحها شلوغ میشد اونم که دانشگاه آزاد خریده انداخته اونجا نمیسازه حداقل یه دانشگاه درستو حسابی داشته باشیم فقط یه سری جوون از ورزش و تفریح محروم کرده. خلاصه به هرزمینی که تو بچگی یادم بود توش بازی میکردیم یه اتفاق نا خوشایندی براش افتاده بود.
همین مسائل هستند که ورزش یک شهر قهرمان پرور داره از بین میره، کجاست اون زمانی که کاپیتان تیم ملی فوتبال یک انزلیچی بود، کجاست اون زمانی که تو هر رشته ورزشی سرو گردن از همه بالا تر بودیم و کجاست ملوان ، کجاست بوکس و قایقرانی انزلی...
راستی چرا اینطوری شد؟ چرا انزلی به این روز افتاده؟
برای بی لیاقتی مسئولین ورزش یا بی لیاقتی مسئولین شهر، اصلا ممکن بخاطر بی بندوباری این زمین خورها باشه شایدم سیاستها و مدیریت غلط کلی کشور و...
چرا نباید سرمایه گذاری در ورزش درست انجام بشه، چرا شهرهای که فوتبال ندران دو یا سه استادیوم دارند مانند یزد، سنندج اما شهرهای که دو یا سه تیم فوتبال دارن استادیوم حسابی ندارند مانند اهواز ، انزلی ، آبادان و...
تا کی مدیریت نادرست تا کی مسئولین ورزشی شهر می خواهند سکوت کنند.
یعنی حق تیم پر افتخار ملوان یک استادیوم تازه ساخت با امکانات مجهز نیست، واقعا اشتیاق به ورزش در بین مردم این شهر نمی بینید؟
من دیگه به آخر خط رسیدم باید قطارو ترک میکردم، امیدوارم روزی برسه این مشکلات به اخر خط برسند و این مدیران نالاق ورزش انزلی را ترک کنند.
سینا

جوانگرایی

چند سال پیش با اقای نصرت ایراندوست که در ان زمان به تازگی از ملوان با آن نتایج درخشان کنار گذاشته شده بود در سالن ربیعی صحبت می کردیم ایشان اعتقاد داشت آوردن بازیکن خارجی به ملوان اشتباهیست که بعد ها فوتبال شهر چوبش را خواهد خورد . نمی دانم آیا امروز نیز نظر ایشان همان هست یا نه، اما من که آنروز این حرف را قبول نداشتم بعد ها با صحبت های علی صمدی تا حدود زیادی نظرم تعقییر کرد.شاید امروز هم با ایراندوست که یکی از بهترین تمرین دهنده های ایران است موافق نباشم اما احساس چند سال پیش ایشان را من نیز امروز دارم. هدف من از یاداشت این مطالب ان است که فوتبال این شهر در خطر است همان خطری که بوکس ما را تهدید کرد برد، نباید با غرور فقط بگوییم فوتبال در خون ما انزلیچیهاست چون بوکس اگر روزی بیشتراز فوتبال نبود کمتر نیز نبود اما امروز کجاست بوکس اسیایی انزلی؟؟؟ تا بدین قسمت همه خاطره شد و داستان ،پس دلایل چیست؟ از زمانی که محمود پیشگاه هادیان از امید به بزرگسالان رفت دیگر امید ملوان در ایران درخشان نبوده دیگر در تیم ملی امید بازیکن نداریم، همین    چندی پیش تیم ملی امید بازی داشت دریغ از یکملی پوش ، چرا انزلی که همیشه در همه رده ها بازیکن داشت به اینروز افتاده؟؟؟
عکس از امیر عبدالپناه
چرا از اشتباه دیگران عبرت نمی گیریم، چند سال قبل فولاد با سرمایه گذاری قهرمان ایران شد اما وقتی رفت به آسیا سال بعد به دسته یک سقوط کرد و با خرید سهمیه بعد دو سال بازگشت،فقط به دلیلی که به سرمایه های بومی خودش پشت کرد. اما اگر ملوان به این روز بیفتد بازگشت سخت میشود چون نه سرمایه خرید امتیاز داریم ونه تیم پایه اینده دار برای جایگزینی . جذب بازیکن های بومی و گذشته ملوان کار بسیار پسندیده ایست که فرهاد پورغلامی در برنامه خود قرار داده و از ان بهتر استفاده نکردن از بازکنان خارجی اما باید بدانیم بزرگسالان وپایه در ملوان لازم و ملزوم هم هستند باید بیشتر از این به تیم های پایه انزلی رسید. اصفهان ،شیراز و… با سرمایه گذاری و اینده نگری پیشرفت می کنند و ما داریم درجا میزنیم، نمونه ان نزهتی در سن ۲۶ سالگی تازه مطرح می شود اما بازیکنان خوزستان، اصفهان در ۱۸ ، ۱۹ سالگی واقعا چرا؟؟؟
چون تمام مربیان خوب انزلی دوست دارند در بزرگسالان کار کنند چون انجا بهتر پول میدهند، اگرچه رقم های انها با فوتبال سرمایه داری کشور قابل مقایسه نیست اما همه ترجیح میدهند انجا باشند.
چه ایرادی داشت پیشگاه هادیان حتی بیشتر ازامروز می گرفت اما در امید می ماند ومانند گذشته مؤثر تر عمل می کرد هر چند می دانم ایشان بر خلاف زمان اقای احمدزاده برای بزرگسالان مفیدترند زیرا پورغلامی مربی است که انتقاد پذیر و با تعامل با کادر فنی ملوان فصل موفقی داشت وامیدوارم ادامه داشته باشد.
امروز پدر ملوان به خانه خود بازگشته، بهمن صالح نیا،امیدوارم کاری برای فوتبال پایه انجام دهد اما نه به سبک سنتی و جابجایی مربیان بلکه با تعامل ،هزینه واعتبار خود و با فوتبال علمی در قالب فرهنگ فوتبال ملوان. اردشیر پور نعمت افتخار انزلیچی ها در فیفا و ای اف سی است با بالاترین مدراک مربی گری که وصف ان به درازا میکشد نادر عزت اللهی با مدرک مربیگری آ که سابقه در تیم های پایه ملی را نیز دارد، نصرت ایراندوست که همگان او را می شناسند و رامین کیاییفر با لایسنس آ جهانی از امریکا و… چرا نباید مانند تیم های دیگر در ایران برای خدمت به فوتبال ملوان این عزیزان را دور هم جمع کنیم، عزیزان اگر کمی فروتنی غفور جهانی را داشتند وبهمن خان نیز آستینی بالا می زد بار دیگری پدری خود را به ان کسانی که فراموشش کردند نشان می داد،هم ملوان می تواند آینده را تضمین کند و هم هرساله مدعی برای اسیایی شدن. فقط کمی تعامل، هزینه و اعتبار می تواند به ما عاشقان ملوان کمک کند تا کمی آرام باشیم.
۳۰ خرداد
سینا صمدی

محمود فکری را از یاد نبریم

نمی دونم این کارم درست یا نه، اما چند وقتی میشه داره ازام میده، عکسی که می بینید متعلق به محمود فکری فوتبالیست استثنایی ، خلاق ، خوش آتیه و با اخلاق انزلی در اواخر دهیه شصت و اوایل هفتاد، کسی که مانند خیلی از هم نسلانش و قدیمی های انزلی بی ادعا، بدون گرفتن دیناری با عشق برای ملوان بازی کرد و افتخار کسب کرد بر خلاف بازیکن هایی که امروزه نه تنها بخاطر پول بلکه بخاطر شهرت به تیمهای تهرانی و اصفهانی کوچ میکنند ، اما مشکلات و فشار زندگی باعث شد چند سال پیش مرتکب اشتباهی بشه، که نهایتا دستگیر شد و به زندان رفت ، اینک حدود یکسالیست که حکم اعدامش اماده اجراست،تنها خوش شانس بودیم که اینِ ، حکم تا به امروز اجرا نشده و امیدوارم هرگز اجرا نشه، نمیدونم کاری میشه برای ایشون کرد یا اینکه نه، اما اطلاع رسانی تنها کاری میشه کرد شاید باشگاه ملوان برای این بازیکن ملی پوشش قدمی برداره، بد نیست تو این زمان که همه فقط به فکر تیم بستن هستند یادی از عزیزانی که این تیم رُ با وجودشون سر پا نگه داشتن بکنیم اگه امروز ملوان شده شادی مردم و منبع درامد و پرتاپ برای بعضی از مربیان و بازیکنان نباید این عزیز زحمت کشیده رُ از یاد ببریم
سینا
۱۰تیر۹۰

آینده نگری و درامدزایی

بطور کلی من در زمینه فوتبال اعتقاد به زیر ساخت ها دارم مخصوصاً در انزلی و ملوان، دلایلم پتانسیل بالای ورزشی شهر،انگیزه لازم و نبود پول کافی
 برای جذب بازیکن است، اما جذب بازیکن غیر بومی با شرایط روحی مردم انزلی سازگار نیست بطور معمول بازیکنان خوب غیر بومی نتوانستند نمایش خوبی داشته باشند بجز چند نفر. در چنین شرایطی ملوان باید بیشتر از این بازیکن سازی کند که هم بتواند اینده ملوان را تامین و تضمین کند و هم تیم خوبی راهی مسابقات کند، هم به فوتبال ملی کمک کند و هم درامدزایی. بودجه ای که به ملوان تعلق میگیرد با تمام نا چیز بودن درست هزینه نمی شود. تنها تقصیر بر گردن مدیر عامل نیست بودجه ای مشخص شده برای یکسال در برابر توقعات کادرفنی، بازیکنان و هوادار ها هر چقدر هم کم رنگ باشه دست های پشت پرده و دلالها ان را پر رنگ جلوه می دهند.
عکس از امیر عبدالپناه
ملوان باید از زیر پوشش نیروی دریایی و منطقه ازاد خارج شود و کاملاً خصوصی شود ما افرادی در همان انزلی داریم که توانایی گرداندن ملوان را نیز دارند، اما اگر قرار باشد ان سرمایه گذاران سالیانه اِن تومان هزینه کنند و سودی نبرند ملوان نیز سودی نمی برد .راه حل این مسئله چنین است باید چند کارخانه مواد غذایی در راستای حمایت از ورزش انزلی شروع به فعالیت کند با نام ملوان البته با کیفت،تنوع و قیمت مناسب . مردم انزلی با خرید از این مجموعه بودجه ملوان را تهیه می کنند، از طرفی هم با رسیدگی بیشتر به تیم های پایه پس از چند سال بهترین ها حفظ می شود و از بازکنان مازاد در امد دیگری برای ملوان تثبیت می شود.نیاز به کمی پشتکار و برنامه ریزی دارد، مواد غذایی پر مصرف ترین کالاست و به اندازه ای سود دارد که سالیانه میلیارد ها تومان صرف تبلیغات رسانه ای یک کارخانه این چنینی در ایران میشود مابقی تبلیغات بماند و همچنین فراموش نشود اگر مردم انزلی بدانند که سود ناشی از کارخانه صرف ملوان میشود تمام مواد غذایی دنیا را تحریم می کنند.
۶ تیرماه ۱۳۹۰
سینا