آینده نگری و درامدزایی

بطور کلی من در زمینه فوتبال اعتقاد به زیر ساخت ها دارم مخصوصاً در انزلی و ملوان، دلایلم پتانسیل بالای ورزشی شهر،انگیزه لازم و نبود پول کافی
 برای جذب بازیکن است، اما جذب بازیکن غیر بومی با شرایط روحی مردم انزلی سازگار نیست بطور معمول بازیکنان خوب غیر بومی نتوانستند نمایش خوبی داشته باشند بجز چند نفر. در چنین شرایطی ملوان باید بیشتر از این بازیکن سازی کند که هم بتواند اینده ملوان را تامین و تضمین کند و هم تیم خوبی راهی مسابقات کند، هم به فوتبال ملی کمک کند و هم درامدزایی. بودجه ای که به ملوان تعلق میگیرد با تمام نا چیز بودن درست هزینه نمی شود. تنها تقصیر بر گردن مدیر عامل نیست بودجه ای مشخص شده برای یکسال در برابر توقعات کادرفنی، بازیکنان و هوادار ها هر چقدر هم کم رنگ باشه دست های پشت پرده و دلالها ان را پر رنگ جلوه می دهند.

عکس از امیر عبدالپناه

ملوان باید از زیر پوشش نیروی دریایی و منطقه ازاد خارج شود و کاملاً خصوصی شود ما افرادی در همان انزلی داریم که توانایی گرداندن ملوان را نیز دارند، اما اگر قرار باشد ان سرمایه گذاران سالیانه اِن تومان هزینه کنند و سودی نبرند ملوان نیز سودی نمی برد .راه حل این مسئله چنین است باید چند کارخانه مواد غذایی در راستای حمایت از ورزش انزلی شروع به فعالیت کند با نام ملوان البته با کیفت،تنوع و قیمت مناسب . مردم انزلی با خرید از این مجموعه بودجه ملوان را تهیه می کنند، از طرفی هم با رسیدگی بیشتر به تیم های پایه پس از چند سال بهترین ها حفظ می شود و از بازکنان مازاد در امد دیگری برای ملوان تثبیت می شود.نیاز به کمی پشتکار و برنامه ریزی دارد، مواد غذایی پر مصرف ترین کالاست و به اندازه ای سود دارد که سالیانه میلیارد ها تومان صرف تبلیغات رسانه ای یک کارخانه این چنینی در ایران میشود مابقی تبلیغات بماند و همچنین فراموش نشود اگر مردم انزلی بدانند که سود ناشی از کارخانه صرف ملوان میشود تمام مواد غذایی دنیا را تحریم می کنند.
۶ تیرماه ۱۳۹۰
سینا